در سوختنم آنکه بر افروختن از اهلی شیرازی غزل 336

1 در سوختنم آنکه بر افروختن آموخت شمعی است که پروانه ازو سوختن آموخت

2 آنروز که تعلیم نظر کرد مرا عشق اول ز رخ غیر نظر دوختن آموخت

3 دل سوختن آموخت چو پروانه بعاشق آنکس که بدان شمع برافروختن آموخت

4 بلبل ز سرشک از غم گل دانه فشان است مورست که حرصش همه اندوختن آموخت

5 از فیض ازل علم نظر بازی اهلی فنی است که بی زحمت آموختن آموخت