منم که دیده به دیدار دوست از حافظ شیرازی غزل 259

1 منم که دیده به دیدار دوست کردم باز چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز

2 نیازمند بلا گو رخ از غبار مشوی که کیمیای مراد است خاک کوی نیاز

3 ز مشکلات طریقت عنان متاب ای دل که مرد راه نیندیشد از نشیب و فراز

4 طهارت ار نه به خون جگر کند عاشق به قول مفتی عشقش درست نیست نماز

5 در این مقام مجازی به جز پیاله مگیر در این سراچه بازیچه غیر عشق مباز

6 به نیم بوسه دعایی بخر ز اهل دلی که کید دشمنت از جان و جسم دارد باز

7 فکند زمزمه عشق در حجاز و عراق نوای بانگ غزلهای حافظ از شیراز