منم که بی به تو صد گونه از امیرخسرو دهلوی غزل 1452

1 منم که بی به تو صد گونه داغ می سوزم تو لابه دانی و من لاغ لاغ می سوزم

2 فراغ وصل ندارم ز مفلسی، هر چند چو مفلسان ز برای فراغ می سوزم

3 شب سیاه مرا نیست روشنی، هر چند که شام تا به سحر چون چراغ می سوزم

4 مرا به داغ سگی سوختی و درد نکرد سگم نخواندی، از این درد و داغ می سوزم

5 مباش گرم دماغ و بسوز خسرو را من آخر از تو به هم زین دماغ می سوزم