آنچنانم ز فراقت که ندانم از اهلی شیرازی غزل 964

1 آنچنانم ز فراقت که ندانم چکنم جان دهم یا بامید تو بمانم چکنم

2 بی لبت بر دل خود خنجر چون آب زدم گر بدین آتش دل را ننشانم چکنم

3 رخ چرا تا بد از افغان من خسته طبیب گر باو درد دل خود نرسان چکنم

4 شربت صبر اگر چاره بیمار دل است من که صبر از لب شیرین نتوانم چکنم

5 منم و جان خرابم ز غم او اهلی وان هم اندر قدمش گر نفشانم چکنم