1 منه بخاک ره ای یوسف آن کف پا را قدم بدیده ما نه عزیز کن ما را

2 تو شمع مجلسی از باده گر شوی سر گرم جگر کباب کنی عاشقان شیدا را

3 چون مدعی ببرد کف ز دیدن یوسف نگاه کن که چه بر دل رسد زلیخا را

4 به گشت باغ بر افشان چو شاخ گل دستی به رقص آر سهی قامتان رعنا را

5 تو را که این شکرستان بود روا نبود که زهر چشم دهی طوطی شکرخا را

6 هلک آن لب لعلم که چون سخن گوید ز آسمان بزمین آورد مسیحا را

7 کسیکه دید بخوابت چو دیده اهلی دگر بخواب نه بیند دل شکیبا را