من پیرم و از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 69

1 همچون رطب اندام و چو روغنش سرین همچون شبه زلفکان و چون دنبه الست

1 چرا نه مردم عاقل چنان بود که بعمر چو درد سر کندش مردمان دژم گردند

2 چنان چه باید بودن که گر سرش ببری بسر بریدن او دوستان خرم گردند

1 چه سود کند، که آتش عشقش دود از دل و جان من برانگیزد

2 پیش همه مردمان و او عاشق جوبنده بخاک بر به بجخیزد