من کیم اندر جهان سرگشته‌ای
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 من کیم اندر جهان سرگشته‌ای در میان خاک و خون آغشته‌ای
2 در ریای خود منافق پیشه‌ای در نفاق خود ز حد بگذشته‌ای
3 شهرگردی خودنمایی رهزنی مفلسی بی پا و سر سرگشته‌ای
4 در ازل گویی قلم رندم نبشت کاشکی هرگز قلم ننبشته‌ای
5 یک سر سوزن ندیدم روی دوست پس چرا گم کرده‌ام سر رشته‌ای
6 برهمی جوید دلم ناکشته تخم کاشکی یک تخم هرگز کشته‌ای
7 کیست عطار این سخن را هیچکس با دلی خاکی به خون بسرشته‌ای
ادامه توضیحات شاعر