من کیم اندر جهان سرگشته‌ای از عطار نیشابوری غزل 738

1 سحرگاهی شدم سوی خرابات که رندان را کنم دعوت به طامات

2 عصا اندر کف و سجاده بر دوش که هستم زاهدی صاحب کرامات

1 عقل مست لعل جان افزای توست دل غلام نرگس رعنای توست

2 نیکویی را در همه روی زمین گر قبایی هست بر بالای توست

1 آنکه چندین نقش ازو برخاسته است یارب او در پرده چون آراسته است

2 چون ز پرده دم به دم می تافته است هر دو عالم دم به دم می‌کاسته است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند