خواهم شبی گوش رضا بر حال از اهلی شیرازی غزل 1289

1 خواهم شبی گوش رضا بر حال زار من نهی وانگه که خواب آید ترا سر در کنار من نهی

2 کی مرهم داغم شوی ای آرزوی جان من صد داغ اگر دستت دهد بر جان زار من نهی

3 گشتم غبار راه تو تا بگذری گاهی به من لبکن بپوشی چشم اگر پا بر غبار من نهی

4 من چون بغم خو کرده ام ایسرو خواهم خار غم برداری از راه کسان بر رهگذار من نهی

5 زنهار در روز اجل تابوت من اهلی بسوز ترسم بدوش دیگری ناگاه بار من نهی