تنم که غرقه بخون اشک لاله از اهلی شیرازی غزل 1246

1 تنم که غرقه بخون اشک لاله گون کرده شهید عشق ترا شست و شو بخون کرده

2 جنون عشق اگر نیست چرخ مجنون را بتهمت غلط افسانه در جنون کرده

3 به دوش من نهد ایام هر کجا باریست قضابخانه گردون مرا ستون کرده

4 چراغ مجلس مستان شب نشین بودم مرا غم تو چو شمع سحر زبون کرده

5 زبان کلک گرفتم حدیث خطت گفت حکایت دهنت را ندیده چون کرده

6 بیان نامه سیاهی حکایت اهلی است که عمر در سر افسانه و فسون کرده

7 سر نیاز نهادم بسجده آن بت که ای بحسن خداوند و ما همه بنده

8 همیشه خلعت حسن تو تازه باد چو گل ولی زیاد مبر اهلی کهن ژنده