دیوانه شدم در آرزویت از امیرخسرو دهلوی غزل 182

1 دیوانه شدم در آرزویت ای چشم جهانیان به رویت

2 جان تو که بد شده ست حالم وان بد همه از رخ نکویت

3 دی روی تو دیدم و نمردم شرمنده بمانده ام ز رویت

4 بوی خوشم آید از تو در جیب گل داری یا همین است بویت

5 پرسی که چگونه ای ز من دور؟ دور از تو چه پرسیم، چو مویت

6 خاک تن من سرشته چونست در خور نشد آب ازین سبویت

7 ماییم و تحیر و خموشی وافاق همه به گفت و گویت

8 گفتی تو که آب خوردن آور امروز به دیده ام چو جویت

9 خسرو به کمند تو اسیر است بیچاره کجا رود ز کویت