من سوخته خال و خط سیمبرانم از اهلی شیرازی غزل 968

1 من سوخته خال و خط سیمبرانم پروانه شمع رخ زیبا پسرانم

2 شرح غم پنهان چه دهم زانکه چو لاله پیداست که از وادی خونین جگرانم

3 دارم نظر پاک اگر هیچ ندارم غافل مشو از من که ز صاحب نظرانم

4 این سلطنت و ملک مرا بس که همه عمر در گوشه میخانه بمستی گذرانم

5 اهلی اگر آنمه دگران را کشد از ناز خود را بکشم من که نه کم از دگرانم

6 پیش تو کم از خاک رهست ایشه خوبان گر صرف رود مال و منال و سر و جان هم

7 کی مژده شادی رسد از وصل به اهلی شادست بغم کاش میسر شود آن هم