اهلی شیرازی

من سوخته دل ز آتش تقدیرم از اهلی شیرازی رباعی 493

رباعی 493 ام از 2632 رباعیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 493

1 من سوخته دل ز آتش تقدیرم وز آب دو دیده کی بود تدبیرم

2 زان دم که چو شمع زندگی یافته ام میسوزم و میگدازم و میمیرم

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 نور دو چشم کز برم بریده رفته است هیچ نمی رود زدل گرچه زدیده رفته است

2 پای بدامن کفن زان نکشد شهید عشق کز سر مستی جهان دست کشیده رفته است

1 گر کند ابر کرم میل تن خاکی ما چه تفاوت کند آلودگی و پاکی ما

2 ما بدیدار توای ساقی جان دلشادیم نه که از هستی جانست فرحناکی ما

شاعر شعر من سوخته دل ز آتش تقدیرم اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر من سوخته دل ز آتش تقدیرم رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

2632 / 493

شعرقبلی

بنر