1 منت هر شب که گرد کوی گردم ز بهر آن رخ دلجوی گردم

2 همی گوید که جان ده پیش رویم چه می گویم سر آن روی گردم

3 همان تلخم که می گویی، همی گوی که گر بنوازیم، بد خوی گردم

4 ز من دی یاد دادنت به بد گفت فدای گفت آن بدگوی کردم

5 مرا، جانا، ز گل بوی تو آید به بستان از پی آن بوی گردم

6 ز من پرسی که بر در کیستی تو سگم گرد سر آن کوی کردم

7 ز کویت بگذرم، گر خاک گردم ز زلفت نگسلم، گر موی گردم

8 صبوری شب مرا می گفت تا چند گریزان از درت هر سوی گردم

9 دل خسرو تو داری، گر همه عمر به گرد لاله خودروی گردم