1 من پاکباز عشقم تخم غرض نکارم پشت و پناه فقرم پشت طمع نخارم

2 نی بند خلق باشم نی از کسی تراشم مرغ گشاده پایم برگ قفس ندارم

3 من ابر آب دارم چرخ گهرنثارم بر تشنگان خاکی آب حیات بارم

4 موسی بدید آتش آن نور بود دلخوش من نیز نورم ای جان گر چه ز دور نارم

5 شاخ درخت گردان اصل درخت ساکن گر چه که بی‌قرارم در روح برقرارم

6 من بوالعجب جهانم در مشت گل نهانم در هر شبی چو روزم در هر خزان بهارم

7 با مرغ شب شبم من با مرغ روز روزم اما چو باخود آیم زین هر دو برکنارم

8 آن لحظه باخود آیم کز محو بیخود آیم شش دانگ آن گهم که بیرون ز پنج و چارم

9 جان بشر به ناحق دعویش اختیار است بی‌اختیار گردد در فر اختیارم

10 آن عقل پرهنر را بادی است در سر او آن باد او نماند چون باده‌ای درآرم