اهلی شیرازی

من سوخته داغ درون پرور از اهلی شیرازی غزل 1092

غزل 1092 ام از 2632 غزلیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 1092

1 من سوخته داغ درون پرور عشقم گر کعبه شوم حلقه بگوش در عشقم

2 ز آن آتش رسوایی من صد علم افراخت تا عقل بداند که من از لشکر عشقم

3 چون ذره به مه دل ندهم مهر پرستم آری همه حسنی نبود در خور عشقم

4 فرزند غمم از ازل آورده ام این درد پرورده درد از پدر و مادر عشقم

5 هر کسکه چو اهلی ورق عشق مرا خواند دانست که من آیتی از دفتر عشقم

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن غزل اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 چون به زنجیر محبت بسته یی پای مرا عفو باید کردنت دیوانگی های مرا

2 من بسر گر میروم جرمی ندارم زانکه تو هر دم آتش می فروزی دیگ سودای مرا

1 آه کز دست دل این سینه ریش است مرا هر بلایی که بود از دل خویش است مرا

2 من که بیگانه ز خویشم ز غم و محبت هجر چه غم از محنت بیگانه و خویش است مرا

1 روز ابر است و دهد ساقی جان ساغر ما سایه رحمت او کم نشود از سر ما

2 یکدم ای عمر از درما نیز درآی پیش از آن دم که عجل حلقه زند بر درما

شاعر شعر من سوخته داغ درون پرور عشقم اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر من سوخته داغ درون پرور عشقم غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, غمگین است.

شعربعدی

2632 / 1092

شعرقبلی

بنر