منم از عشق سرگردان بمانده از عطار نیشابوری غزل 729

1 منم از عشق سرگردان بمانده چو مستی واله و حیران بمانده

2 امید از جان شیرین بر گرفته جدا از صحبت یاران بمانده

3 سر و سامان فدای عشق کرده بدین سان بی سر و سامان بمانده

4 ز همدستی جمعی تنگ‌چشمان چو گنج اندر زمین پنهان بمانده

5 ز ننگ صحبت مشتی گدا طبع به کنجی در چو زر در کان بمانده

6 ز عشق خوبرویان همچو عطار خرد گم کرده سرگردان بمانده