در چاره مرهم بدل پاره از اهلی شیرازی غزل 1091

1 در چاره مرهم بدل پاره بماندم از چاره گری بود که بیچاره بماندم

2 هر بار امید نظری داشتم این بار نومید ز دیدار تو یکباره بماندم

3 جان رخت سفر بست و تو از دیده برفتی من پشت بدیوار ز نظاره بماندم

4 آواره شدم از سر کویت من مجنون کس یاد نکرد از من و آواره بماندم

5 اهلی همه کس شاد شد از خوان وصالش محروم من از بخت ستمکاره بماندم

6 رفتار تو از سرو بصد شیوه برد دل ما سرو بدین شیوه و رفتار ندیدیم

7 طوطی سخنی اهلی و در گلشن معنی شیرین نفسی چون تو شکر بار ندیدیم