خیمه در کوی یار خواهم زد از اثیر اخسیکتی غزل 39

1 خیمه در کوی یار خواهم زد در آن غمگسار خواهم زد

2 با جنیبت گشان نوبت وصل پای بر روزگار خواهم زد

3 اولین تازیانه ئی که زنم بر سر انتظار خواهم زد

4 با رخ خویش و خط اولکدی در خزان و بهار خواهم زد

5 باز بر بام عالم از نخوت علمی آشکار خواهم زد

6 خاک در چشم باد خواهم ریخت آب بر روی نار خواهم زد

7 پشت پای کمال در ره عشق بر رخ فخر و عار خواهم زد

8 دو جهان را چو بشکنم با خود همه در کارزار خواهم زد

9 هر اثر کز اثیر خواهد ماند جز سخن بر کنار خواهم زد