1 اگر ز زلف توام حلقه‌ای به گوش رسد ز حلق من به سپهر نهم خروش رسد

2 ز فرط شادی وصلش به قطع جان بدهم اگر ز وصل توام مژده‌ای به گوش رسد

3 در آن زمان همه خون دلم به جوش آید که تو ز پس نگری زلف تو به دوش رسد

4 ز زلف تو به دلم چون هزار تاب رسید کنون چو بحر دلم را هزار جوش رسد

5 نشسته‌ام به خموشی رسیده جان بر لب که یک شرابم از آن لعل سبزپوش رسد

6 چو هست لعل لبت را هزار تنگ شکر نیفتدت که نصیبی بدین خموش رسد

7 اگر ز لعل توام یک شکر نصیب افتد فرید مست به محشر شکر فروش رسد