گر بمسجد گذری با این رخ و آن چشم مست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 گر بمسجد گذری با این رخ و آن چشم مست کافرم گر صد مسلمان را نسازی بت پرست
2 عاقبت از هستی خد بگسلد ای آفتاب هرکه همچون ذره دل بر رشته مهر تو بست
3 کردیم هندوی چشم آیینه دار روی غیر روسیاهش کردی و آیینه اش دادی بدست
4 فتنه روز قیامت سرزند از خاک من بر سر خاکم دمی چون سرو اگر خواهی نشست
5 با وجود سرو نازی آن چنین بالا بلند بسته طوبی نباشد غیر همتهای پست
6 گر زدی سنگی بغیری بر دل دیوانه خورد دیگران را سرشکست این سنگ و ما را دل شکست
7 زان دهان امید نبود هیچ صاحب هستیش با وجود هستی اهلی درین امید هست