گر فراغت طلبی همنفس رندان از اهلی شیرازی غزل 913

1 گر فراغت طلبی همنفس رندان باش سر و سامان بهل و بیسر و بیسامان باش

2 بارخ مغبچکان کنج خرابات خوشست گنج اگر با تو بود خانه بگو ویران باش

3 هرکه عشقت بخرد هر دو جهان بنده اوست بنده عشق شو و بر دو جهان سلطان باش

4 چند حسرت خورد ایشاه جهان درویشی بطفیل همه یکبار بگو مهمان باش

5 چشم آلوده دلان لایق دیدار تو نیست ای بهشتی صفت از مدعیان پنهان باش

6 شربت وصل تو صد درد مرا درمان است گو یکی زخم دل از لعل تو بیدرمان باش

7 نوجوانان همه سرمست می و بوس و کنار اهلی پیر به این معرکه گوترخان باش