گر تو ای شمع شبی هم نفس از خیالی بخارایی غزل 368

1 گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی چه دعا خوشتر از این است که روشن باشی

2 تا بود دانهٔ خال تو بر آتش شرط است که به فرمان من سوخته خرمن باشی

3 با محبّان بلا کش مگر ای عهد شکن دوستیّ تو همین است که دشمن باشی

4 بندهٔ نخل قد یار شو ای دل اگرت هوس این است که آزاده چو سوسن باشی

5 آب رویی به از این نیست خیالی که چو آب سرفرازی بگذاری و فروتن باشی