گر نقاب از جمال باز کنی از عطار نیشابوری غزل 820

1 گر نقاب از جمال باز کنی کار بر عاشقان دراز کنی

2 ور چنین زیر پرده بنشینی پرده از روی کار باز کنی

3 از همه کون بی نیاز شود عاشقی را که اهل راز کنی

4 جگرم خون گرفت از غم آن که مبادا که در فراز کنی

5 گرچه چون شمع سوختم ز غمت هر زمانم به زیر گاز کنی

6 گفتیم ساز کار تو بکنم چون مرا سوختی چه ساز کنی

7 وعده دادی به وصل جان مرا عمر بگذشت چند ناز کنی

8 بکشد ناز تو به جان عطار گر به وصلیش بی نیاز کنی