گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1070

1 گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر بی‌رقیبش دادمی من بوسه‌هایی سیر سیر

2 بس خطاها کرده‌ام دزدیده لیکن آرزوست با لب ترک خطا روزی خطایی سیر سیر

3 تا یکی عشرت ببیند چرخ کو هرگز ندید عشرت کدبانوی با کدخدایی سیر سیر

4 یک به یک بیگانگان را از میان بیرون کنید تا کنارم گیرد آن دم آشنایی سیر سیر

5 دست او گیرم به میدان اندرآیم پای کوب می‌زنم زان دست با او دست و پایی سیر سیر

6 ای خوشا روزی که بگشاید قبا را بند بند تا کشم او را برهنه بی‌قبایی سیر سیر

7 در فراق شمس تبریزی از آن کاهید تن تا فزاید جان‌ها را جان فزایی سیر سیر