1 گر از همه عاشقان وفا دیدی چون من به وفای خود که را دیدی

2 دانی تو که جز وفا ندیدی خود در جملهٔ عمر تا مرا دیدی

3 من از تو به جان خود جفا دیدم تو از من خسته دل وفا دیدی

4 این است جفا که زود بگذشتی از بی رویی چو روی ما دیدی

5 برگشتی تو ز بی دلی هر دم این مصلحت آخر از کجا دیدی

6 می‌بگذری و روی تو از پیشم ما را تو به راه آسیا دیدی

7 بیگانه مباش چون دو چشمم را از خون جگر در آشنا دیدی

8 تا روی چو آفتاب بنمودی بس دل که چو ذره در هوا دیدی

9 عطار ز دست رفت و تو با او دیدی که چه کردی و چها دیدی