گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 392

1 گر ندید آن شادجان این گلستان را شاد چیست گر نه لطف او بود پس عیش را بنیاد چیست

2 گر خرابات ازل از تاب رویش پر نگشت پس هزاران صومعه در محو جان آباد چیست

3 جان ما با عشق او گر نی ز یک جا رسته‌اند جان بااقبال ما با عشق او همزاد چیست

4 گر نه پرتوهای آن رخسار داد حسن داد پس به دیوان سرای عاشقان بیداد چیست

5 ساکنان آب و گل گر عشق ما را محرمند پس درون گنبد دل غلغله و فریاد چیست

6 گر نه آتش می‌زند آتش رخی در جان نهان پس دماغ عاشقان پرآتش و پرباد چیست

7 گر نه آتش رنگ گشتی جان‌ها در لامکان صد هزاران مشعله همچون شب میلاد چیست

8 گر نه تقصیر است از جان در فدا گشتن در او لطف نقد اولین و وعده و میعاد چیست

9 گر نه شمس الدین تبریزی قباد جان‌ها است صد هزاران جان قدسی هر دمش منقاد چیست