1 ای داده زآستان خود آورارگی مرا در خاک ره نشانده بیکبارگی مرا

2 ازبسکه خون خورم زغمت بیخود اوفتم مردم نهند تهمت میخوارگی مرا

1 عاشق مجنونم و صحرای غم جای من است گر بمیرم دورازو کس را چه پروای من است

2 سوختن در آفتاب غم نه کار هر کس است سایه من داند این محنت که همپای من است

1 چو نافه تا جگرم غرق خون نخواهد شد خیال خال تو از دل برون نخواهد شد

2 جفا بر اهل محبت ز گردش فلک است فلک بطالع ما واژگون نخواهد شد