اگر تو عشق نبازی بعمر از خواجوی کرمانی غزل 861

1 اگر تو عشق نبازی بعمر خویش چه نازی که کار زنده‌دلان عشق بازی است نه بازی

2 مرا بجور رقیبان مران ز کوی حبیبان درون کعبه چه باک از مخالفان حجازی

3 میان حلقهٔ رندان مگو ز توبه و تقوی بیان عشق مجازی

4 مکن ملامت رامین اگر ملازم ویسی مباش منکر محمود اگر مقر ایازی

5 بمیر بر سر کویش گرت بود سر کویش که پیش اهل حقیقت شهید باشی و غازی

6 کنند گوشه‌نشینان کنج خلوت چشمم هزار میخی مژگان بخون دیده نمازی

7 به تیرگی و درازی شبی چو دوش ندیدم اگر چه زلف تو از دوش بگذرد بدرازی

8 متاب روی ز مهر ار چه آفتاب منیر بحسن خویش مناز ار چه در تنعم و نازی

9 بزیر پای تو خواجو اگر چه مور بمیرد ترا خبر نبود بر فراز ابرش تازی

10 اگر چه بلبل باغ محبتست ولیکن مگس چگونه کند پیش باز دعوی بازی