اگر تو وصل نبخشی چه چاره از اهلی شیرازی غزل 65

1 اگر تو وصل نبخشی چه چاره سوخته را به آفتاب چه نسبت ستاره سوخته را

2 بیا و لاله صفت چاک ساز سینه من برون فکن جگر پاره پاره سوخته را

3 ز دوزخش چه غم آن دل که سوخت داغ تواش کسی نسوخت در آتش دوباره سوخته را

4 نظاره تو جگر شوزدم مرو از چشم دگر مسوز به حسرت نظاره سوخته را

5 بسوخت اهلی و شوق لب تو برد به خاک نکرد مرهم لعل تو چاره سوخته را