گر مردی خویشتن ببینیم از عطار نیشابوری غزل 625

1 گر مردی خویشتن ببینیم اندر پس دوکدان نشینیم

2 دیگر نزنیم لاف مردی وز شرم ره زنان گزینیم

3 کاری عجب اوفتاده ما را پیمانهٔ زهر و انگبینیم

4 تا زهر چو انگبین نگردد یک ذره جمال او نبینیم

5 سر رشتهٔ دل ز دست دادیم کین چیست که ما کنون درینیم

6 ای ساقی درد درد در ده کامروز ورای کفر و دینیم

7 ما در ره یار سر ببازیم وانگه پس کار خود نشینیم

8 آبی در ده صبوحیان را کز عشق به سینه آتشینیم

9 صبح رخ او پدید آمد ما جمله صبوحیان ازینیم

10 ما مستانیم و همچو عطار از مستی خویش شرمگینیم