اگر زمین از جلال الدین محمد مولوی غزل 1731

1 اگر زمین و فلک را پر از سلام کنیم وگر سگان تو را فرش سیم خام کنیم

2 وگر همای تو را هر سحر که می آید ز جان و دیده و دل حلقه‌های دام کنیم

3 وگر هزار دل پاک را به هر سر راه به دست نامه پرخون به تو پیام کنیم

4 وگر چو نقره و زر پاک و خالص از پی تو میان آتش تو منزل و مقام کنیم

5 به ذات پاک منزه که بعد این همه کار به هر طرف نگرانیم تا کدام کنیم

6 قرار عاقبت کار هم بر این افتاد که خویش را همه حیران و خیره نام کنیم

7 و آنگهی که رسد باده‌های حیرانان ز شیشه خانه دل صد هزار جام کنیم

8 چو سیمبر به صفا تنگمان به بر گیرد فلک که کره تند است ماش رام کنیم

9 چو مغز روح از آن باده‌ها به جوش آید چهار حد جهان را به تک دو گام کنیم

10 ز شمس تبریز انگشتری چو بستانیم هزار خسرو تمغاج را غلام کنیم