گر مِی فروش حاجتِ رندان روا کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 گر مِی فروش حاجتِ رندان روا کند ایزد گنه ببخشد و دفعِ بلا کند
2 ساقی به جامِ عدل بده باده تا گدا غیرت نیاوَرَد که جهان پُر بلا کند
3 حقّا کز این غَمان برسد مژدهٔ امان گر سالِکی به عهدِ امانت وفا کند
4 گر رنج پیش آید و گر راحت ای حکیم نسبت مَکُن به غیر که این‌ها خدا کند
5 در کارخانه‌ای که رَهِ عقل و فضل نیست فهمِ ضعیف رایِ فضولی چرا کند؟
6 مطرب بساز پرده که کس بی اجل نمرد وان کو نه این ترانه سُراید خطا کند
7 ما را که دردِ عشق و بلای خُمار کُشت یا وصلِ دوست یا میِ صافی دوا کند
8 جان رفت در سرِ می و حافظ به عشق سوخت عیسی دَمی کجاست که احیایِ ما کند؟
معنی شعر:
احساس ندامت و گناه میکنی توبه کن و بدان که خداوند بخشنده توابین و نادمین را دوست میدارد تا میتوانی صدقه بده و به ضعفا و مستمندان کمک کن ناامید مباش و به خداوند پناه بیر انشاء الله مرادت برآورده خواهد شد.
ادامه توضیحات شاعر