گر زخم عشق بر دل مردم جراحت از اهلی شیرازی غزل 156

1 گر زخم عشق بر دل مردم جراحت است مارا ز زخم تیر بتان چشم راحت است

2 گل راست حسن و بسته دهان مرا نمک حسن نکو بسی است سخن در ملاحت است

3 زنگ از دلم ببرد جمالش که از صفا چون حسن صادقان همه حسن و صباحت است

4 ما درد پروریم و نیاز آر آرزو مره م نمی خرد دل ما تا جراحت است

5 اهلی حکایت غم دل شرح می دهد او را ز گفتگو نه هوای فصاحت است

6 کجاست دست دعایی که اهلی از گریه فتاده است به غرقاب و سخت افتادست