1 باد اگر یاد سرو ما نکند سرو را دل هوا هوا نکند

2 پیش زلف تو مشگ مسکین است آری اصل نکو خطا نکند

3 گو به دست آر شیشهٔ دل ما تا سر زلف زیر پا نکند

4 دارد آن رخ به خطّ سبز نشان که مراد کسی روا نکند

5 کو عزیزی که از سگ کویت بشنود خواری و دعا نکند

6 ای خیالی ز سیل اشک چه سود یار اگر روی سوی ما نکند