گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2727

1 گر وسوسه ره دهی به گوشی افسرده شوی بدان ز جوشی

2 آن گرمی چشم را که داری نیش زهر است و شکل نوشی

3 انبار نعیم را زیان چیست گر خشم گرفت کورموشی

4 آخر چه زیان اگر بیفتد یک دو مگس از شکرفروشی

5 مر ناقه شیر را چه نقصان گر دیگ شکست شیردوشی

6 شب بود و زمانه خفته بودند در هیچ سری نبود هوشی

7 آن شاه ز روی لطف برداشت سرنای و در او بزد خروشی

8 در خون خودی اگر بمانی زین پس زان رو به روی پوشی

9 ماییم ز عشق شمس تبریز هم ناطق عشق هم خموشی