گر گذر افتد ترا در از امیرخسرو دهلوی غزل 1329

1 گر گذر افتد ترا در کوی جانان، ای نسیم خدمت من عرضه کن در خدمت یار قدیم

2 طور هستی را حجاب دیده بینا مساز تا جواب لن ترانی نشنوی همچون کلیم

3 سیل اشکم از جنابش کی رود هر جانبی؟ سائلی کی روی بر تابد ز درگاه کریم؟

4 شد دلم بیمار چشم ناتوان او و هیچ آن طبیب ما نمی پرسد ز احوال سقیم

5 گر صبا آرد نسیمی از تو بر خاک رهش جان بر افشانم روان و منتی دارم عظیم

6 از درش، زاهد، به باغ جنتم دعوت مکن سر فرو نارد سگ کویش به جنات نعیم

7 بس بدیها کرده ام، یا رب، طفیل نیکوان عفو فرما، هر چه خسرو کرد از لطف عمیم