گر کشد خصم بزور از کف من از اهلی شیرازی غزل 323

1 گر کشد خصم بزور از کف من دامن دوست چکند با کشش دل که میانمن و اوست

2 غایت مهر و وفا داری من می بیند ناز او با من از آن است نه از تندی خوست

3 با که گویم غم بدخویی آن مایه لطف که ببخت من شوریده چنین عربده جوست

4 ایکه سر تا قدمت جمله نکو می بینم اینکه باما بسر جور و جفایی نه نکوست

5 صوت بلبل نبود غیر دعا گویی گل گوش کن ناله اهلی و مگو بیهده گوست