اگر آن شاه دمی پیش گدا از امیرخسرو دهلوی غزل 759

1 اگر آن شاه دمی پیش گدا بنشیند فتنه و غارت و خونریز و جفا بنشیند

2 گر بیابد به دعا عاشق و دلخسته وصال سالها بر در خلوت به دعا بنشیند

3 چون قدم رنجه کند دوست به پرسیدن من خانه تاریک و دلم تنگ، کجا بنشیند؟

4 خانه دیده برفتیم ز نقش همه پاک تا خیال رخ آن ترک ختا بنشیند

5 جعد زلفین سمن سای تو در دور قمر خضر وقت است که بر آب بقا بنشیند

6 سرو بستان که به قامت علم افراشته است چون ببیند قدت از باد هوا بنشیند