گر نه کمند بلاست بر از امیرخسرو دهلوی غزل 1672

1 گر نه کمند بلاست بر دل عشاق تو بهر چه نازی کند زلف تو بر ساق تو

2 تو که به غلتاق تنگ چست در آمد تنت پرده دل را درید رشک بغلتاق تو

3 بو که بیاید ز تو شستن نعل سمند پای بزرگان گرفت گریه عشاق تو

4 گریه کنم تا مگر ز ابرو اشارت کنی لیک ز باران من غم نخورد طاق تو

5 پیش تو مردن مرا چون نگذارد رقیب بهر چه باری زید خسرو مشتاق تو