گر یکی در هزار خواهد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 661

1 گر یکی در هزار خواهد بود که مرا یار غار خواهد بود

2 بحر و موج و حباب و جو آبند چار ناچار چار خواهد بود

3 می ما نوش کن که نوشت باد که می بی خمار خواهد بود

4 گاه عشقست عشق بازی کن که تو را آن به کار خواهد بود

5 عقل اگر منع ما کند از عشق تا ابد شرمسار خواهد بود

6 هر که گیرد میان او به کنار بی میان و کنار خواهد بود

7 در قیامت چو چشم بگشایم نظرم بر نگار خواهد بود

8 هر که او دوستدار ما باشد هم ورا دوستدار خواهد بود

9 سیدی چون ز بندگی یابند سیدم بنده وار خواهد بود