گر بر افروزد آتش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1040

1 گر بر افروزد آتش در دم عالمی سوخته شود در دم

2 مرد گردن به بند در دینم کشتهٔ عشق و مردهٔ دردم

3 داده ام دل بدست باد صبا به هوائی که خاک او گردم

4 فاش کردند راز پنهانم اشک گلگون و چهرهٔ زردم

5 ساقیا جام می به سید ده که من از توبه توبه ای کردم