اگر به عقل از جلال الدین محمد مولوی غزل 1747

1 اگر به عقل و کفایت پی جنون باشم میان حلقه عشاق ذوفنون باشم

2 منم به عشق سلیمان زبان من آصف چرا ببسته هر داروی فسون باشم

3 خلیل وار نپیچم سر خود از کعبه مقیم کعبه شوم کعبه را ستون باشم

4 هزار رستم دستان به گرد ما نرسد به دست نفس مخنث چرا زبون باشم

5 به دست گیرم آن ذوالفقار پرخون را شهید عشقم و اندر میان خون باشم

6 در این بساط منم عندلیب الرحمان مجوی حد و کنارم ز حد برون باشم

7 مرا به عشق بپرورد شمس تبریزی ز روح قدس ز کروبیان فزون باشم