گر کنم تحریر احوال دل ناشاد از واعظ قزوینی غزل 21

1 گر کنم تحریر احوال دل ناشاد را همچو نی در هم بسوزد خامه فولاد را

2 غیر غمخواری بدشمن ناید از آزادگان شانه گردد، اره گر بر نهی شمشاد را

3 تندخویان را نباشد جز کدورت حاصلی نیست در کف غیر خاک از تندی خود باد را

4 چهره یی دیدم که صورت بنددار تصویر آن موی آتش دیده سازد خامه استاد را

5 گر دلت سختست واعظ تن بسوز عشق ده زیر بار شعله نه این بیضه فولاد را