گر از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 107

1 زهی دهان تو میم و زلعل حلقه میم زهی دو زلف تو جیم و زمشک نقطه جیم

2 ز مهر میم تو وز جور جیم تو هستم فراخ حوصله چون جیم و تنگدل چون میم

1 شیرمردان چو عزم کار کنند کار ازین گونه استوار کنند

2 آبخور زاتش سموم آرند خوابگه در دهان مار کنند

1 اجل موفق دین آن خلاصه تحقیق توئی موفق آن خیرها علی التحقیق

2 توئی که از سر تقوی بجاه دنیاوی بدست کردی عقبی و این بود توفیق