گر حرص زیردست و طمع زیر از خواجوی کرمانی غزل 108

1 گر حرص زیردست و طمع زیر پای تست سلطان وقت خویشی و سلطان گدای تست

2 ای صاحب اجل که روی در قفای دل رخش امل مران که اجل در قفای تست

3 گر نفس راه می‌زندت کاین طریق نیست از ره مرو که پیر خرد رهنمای تست

4 زین تابخانه رخت برون بر که کاینات یک غرفه بر در حرم کبریای تست

5 جای وقوف نیست درین دامگاه دیو بگذر که این مزابل سفلی نه جای تست

6 از ره مرو بنغمه سرائیدن غراب چون مرغ روح بلبل بستانسرای تست

7 بر فرش خاک تکیه زدن شرط عقل نیست چون تختگاه عالم جان متکای تست

8 ای یار آشنا که دم از خویش می‌زنی بیگانه شو ز خویش چو یار آشنای تست

9 خواجو اگر بقا طلبی از فنا مترس چون بنگری فنای تو عین بقای تست