ابلهان از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 106

1 ابلهان گویند کین افسانه را خط بکش زیرا دروغست و خطا

2 زانک مریم وقت وضع حمل خویش بود از بیگانه دور و هم ز خویش

3 از برون شهر آن شیرین فسون تا نشد فارغ نیامد خود درون

4 چون بزادش آنگهانش بر کنار بر گرفت و برد تا پیش تبار

5 مادر یحیی کجا دیدش که تا گوید او را این سخن در ماجرا