خوشم به هجر تو گر وصل صد از اهلی شیرازی غزل 528

1 خوشم به هجر تو گر وصل صد حضور آرد که این صفای دل افزاید آن غرور آرد

2 درآ بصحبت مستان که شمع قامت تو بیکقدم که نهد صد صفا و نور آرد

3 بروزگار تو از صابری نشان نبود مگر که مادر گیتی دل صبور آرد

4 کرا مجال؟ بنزدیکی توای خورشید که تاب دیدن خورشید هم زدور آرد؟

5 اگر نسیم تو ای گل صبا برد در باغ هزار بلبل شوریده در نفور آرد

6 کسی که در سر کوی تو سرزند برخشت اگر حکایت جنت کند قصور آرد

7 پیام دوست که آرد به بیکسان اهلی سروش غیب مگر مژده سرور آرد