کاش آن گوید که باشد بیش نه از رودکی مثنوی 84

1 به خیره برشمرد سیر خورده گرسنه را چنان که درد کسان بر دگر کسی خوارست

2 چو پوست روبه ببینی به خان واتگران بدان که: تهمت او دنبهٔ به سر کارست

1 نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت سه پیراهن سلب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر

2 یکی از کید شد پر خون، دوم شد چاک از تهمت سوم یعقوب را از بوش روشن گشت چشم تر

1 گل صدبرگ و مشک و عنبر وسیب یاسمین سپید و مورد بزیب

2 این همه یکسره تمام شدست نزد تو، ای بت ملوک فریب

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار