به خیره برشمرد از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 19

1 زمانه پندی آزادوار داد مرا زمانه چون نگری سر به سر همه پند است

2 به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری بسا کسا که به روز تو آرزومند است

1 دریغ! مدحت چون درو آبدار غزل که چابکیش نیاید همی به لفظ پدید

2 اساس طبع ثنایست، بل قوی‌تر ازان ز آلت سخن آمد همی همه مانیذ

1 یک به یک از در درآمد آن نگار آن غراشیده ز من، رفته به جنگ

1 هرکه نامخت ازگذشت روزگار نیز ناموزد ز هیچ آموزگار