رفتم به زیر پرده و بیرون از عطار نیشابوری غزل 502

1 رفتم به زیر پرده و بیرون نیامدم تا صید پرده‌بازی گردون نیامدم

2 چون قطب ساکن آمدم اندر مقام فقر هر لحظه همچو چرخ دگرگون نیامدم

3 بنهاده‌ام قدم به حرمگاه فقر در تا هرچه بود از همه بیرون نیامدم

4 زر همچو گل ز صره از آن ریختم به خاک تا همچو غنچه با دل پر خون نیامدم

5 از اهل روزگار به معیار امتحان کم نیستم به هیچ، گر افزون نیامدم

6 همچون مگس به ریزهٔ کس ننگریستم هر چند چون همای همایون نیامدم

7 منت خدای را که اگر بود و گر نبود در زیر بار منت هر دون نیامدم

8 هر بی خبر برون درست از وجود من آخر من از عدم به شبیخون نیامدم

9 عطار پر به سوی فلک همچو جبرئیل راه زمین مرو که چو قارون نیامدم